Wzór jest stosunkowo prosty, ale ze szczegółami, które czynią go wyrafinowanym. A to dół z tyłu jest wydłużony, a to szwy są po skosach, a to kołnierzyk jest dorobiony i takie tam.
Poradziłam sobie również z problemem, który pojawił się przy innym swetrze. Chodzi o kontynuację wzoru warkoczowego, gdy zmieniamy sposób dziergania z ,,w okrążeniach'' na w tę i z powrotem. Lub odwrotnie.
Tym razem zrobiłam tak:
Robiłam od dołu, więc musiałam przejść z okrążeń na w tę i z powrotem. Przód i tył dziergałam razem, potem zaczęłam rękawy i pod pachami połączyłam wszystkie części w jedno krążenie. Początek rzędu (oznaczony markerem) wypadał na łączeniu tyłu z lewym rękawem, a miał się przenieść na przód na rozcięcie dekoltu. W kluczowym rzędzie zrobiłam od początku do podziału na dekolt, nie zawróciłam, tylko przyczepiłam nową nitkę i kontynuowałam okrążenie aż do markera. Zerwałam nitkę, wróciłam do rozcięcia z przodu i nitką, która pozostała zaczęłam przerabiać z powrotem (lewą stronę). W ten sposób po obu stronach dekoltu miałam ten sam rząd warkocza (który co prawda właśnie się kończył, ale chciałam też mieć równo przerobione oczka reglanu i wycięcia dekoltu).
Są dwa szczegóły, które zasługują na uwagę. Pierwszy to wykończenie dekoltu - brzeg jest obrobiony oczkami ścisłymi tak, że sam brzeg ładnie się podwija, wyglądając jak wzmocniony czymś szczególnym, a na dole na środku zrobione jest dodatkowych kilka oczek łańcuszka, które podszyte wzmacniają brzeg i chronią przed tworzeniem się tam nieładnych dziurek między rozciągniętymi oczkami.
Drugi szczegół to ,,kołnierzyk''. Przody są pociągnięte w górę na kilka centymetrów i przyszyte do pleców. I naprawdę ładnie się takie coś układa.
Włóczka miodzio. Jest surowa, trochę szorstka, matowa, nie ma w sobie nic sztuczności, a po namoczeniu oczka tak ładnie się wyrównały, że sweter wygląda, jak robiony maszynowo. W tym pozytywnym sensie.
Nadal jestem zachwycona Brooklyn Tweed, ale mogliby popracować nad szczegółami: rozpisali wzór na 11 stronach (!) i podają wymiary wyłącznie w calach.
Technicznie:
wzór Wake produkcji Brooklyn Tweed
włóczka Holst Samarkand (75% wełna, 25% jedwab, 287m w 50g), niedużo, ok. 210g,
druty 3mm
Też mi się podoba ten wzór, chociaż pewnie nie będę go dziergać w najbliższej przyszłości, niektóre wzory mnie odstraszają tagiem "seamed" :) Cieszę się, że jest to jednak do ogarnięcia :)
OdpowiedzUsuńNo właśnie, też zszywanie mi się nie podobało, zwłaszcza, że w oryginale występuje w przodu przy warkoczach - łatwo zepsuć efekt jakimś krzywym lub zbyt luźnym ściegiem. Dlatego robiłam w okrążeniach, wymagało to trochę modyfikacji wzoru (np. zakończenia rękawów), ale wyszło ładnie. Nie lubię też zszywania reglanów, mimo wszystko widać szew.
UsuńŚwietny sweter, ciekawa konstrukcja z tymi warkoczami po skosie. I bardzo ładnie wygląda ten brzeg dekoltu :)
OdpowiedzUsuńKonstrukcja fajna, razem z przedłużonym tyłem wygląda rzeczywiście niebanalnie. Odradzam ją tylko osobom chcącym ukryć brzuch :)
UsuńOch piękny sweter będziesz miała i na dodatek z cudnej włóczki :))
OdpowiedzUsuńSama jestem miłośniczką wzorów z BT :)
Pozdrawiam
Mam go! I od kilku dni niemal nie zdejmuję, w tej chwili mój ulubiony.
UsuńPiękny! Bardzo elegancki wzór, wyszedł taki sweterek z klasą :)
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńBardzo, bardzo piękny! I piękny kolor włóczki.
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńWspaniały! Świetny sweter w doskonałym kolorze - bardzo mi się podoba :-)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie.
Dziękuję:)
UsuńPiękny!
OdpowiedzUsuń